Guyana en zoukfest Nickerie

Georgetown at night: “You’d better watch out, they’re lurking on you”

Dat werd tegen ons gezegd door een guard toen we zondagavond in Georgetown liepen, Guyana. Maar eerst het Zoukfestival!

Dit weekend was de preparty van het Suri Zoukfestival in Nickerie, een district helemaal in het westen van Suriname. Mijn motto: na dit festival moet ik op zn minst de basis van Zouk kunnen dansen. De dansschool had bussen geregeld, we vertrokken 16.30 uit de stad, en ongeveer 4 uur laten kwamen we aan. Nickerie is een rijstdistrict waar voornamelijk hindoestanen wonen, en het staat ook bekend om de muskieten...waar we meteen door geplaagd werden! Ik was net de bus uit, of het begon al.. overal voel je steken en zie je ze om je heen vliegen. Snel mn muskietenbandje omdoen (helpt helemaal niet daar!) en insmeren met muskietengel. De gel hielp redelijk, maar die klootzakken steken ook door je kleding heen. Dus die avond waren mn benen en armen bult-vrij.. maar mn rug, mijn buik en billen zaten helemaal onder, en jeuken dat het doet! Ik had mn lesje al geleerd: eerst van top tot teen insmeren, pas daarna aankleden.
Zaterdag was het festival, de hele dag werden er workshops gegeven door dansleraren uit de stad. Verschillende dansstijlen kwamen aan bod: salsa, bachata, mambo (dancing on two), salsa ladystyling, zumba en natuurlijk zouk! De hele dag door heb ik dus veel gedanst en geleerd, want die avond moet ik het wel kunnen. Eind van de middag gegeten in het centrum, naar het guesthouse.. douchen en opfrissen en back to the party! In het begin van de avond werden er shows gegeven door de mensen die overdag workshops hadden gegeven, en het enige wat ik dacht was: Damn, dat wil ook kunnen! Dus ik blijf de komende maanden nog druk oefenen denk ik ;)

Zondagochtend spullen pakken want ik ging met Charissa en Gregory naar Guyana! Afgelopen vrijdag heb ik mijn verblijfsvergunning gekregen so I’m free to go. Met de taxi zijn we nog verder naar het westen gereden en Charissa en ik gingen met de ferry naar de Guyana toe, Greg ging met een klein bootje de rivier oversteken en vervolgens hadden we elkaar opgewacht bij Moleson Creek om verder te reizen naar Georgetown, de hoofdstad van Guyana.
Naast het feit dat ze in Guyana Engels spreken, had ik verwacht dat beide landen niet zo erg van elkaar zouden verschillen maar ik heb me toch vergist. De huizen lijken wel op elkaar (van houten hutjes tot villa’s) en het verkeer is ook links maar ik had toch het idee dat ik op vakantie was, wat ik in Su nooit heb gehad.
Ik vind dat Guyana meer een Caribische sfeer heeft, het is er warmer dan in Su en ’s avonds koelt het er sneller af. Suriname is meer tropisch, en het is er vochtiger. De infrastructuur is beter, en zelfs de wegen zijn top in vergelijking met Suriname; heb er ook geen zandweg gezien. Buiten de auto’s heb je ook nog ander verkeer: koeien, paarden, varkens, geiten, ezels etc! Ze lopen langs de grote weg en straten en steken ook net zo leuk over, dus de chauffeur heeft een paar keer hard op zn rem moeten staan, anders was een biggetje zn staartje kwijt.
’s Avonds hebben we door Georgetown gelopen, opzich een mooie stad, maar heeft hetzelfde probleem als Su; de berm en sloten gebruiken ze als prullenbak. Het stinken dat het overal doet! Volgens mij zijn de slootjes gebruikt voor de riolering, evenals de gaten die je in de pavements ziet.. je moet dus nog uitkijken waar je loopt voordat je erin wegzakt. Ik zou niet graag alleen door Georgetown willen lopen, was blij dat Gregory mee was, ook al is hij niet zo breed. Guyana staat toch bekend om de criminaliteit, in Suriname hab ik er ook al veel verhalen over gehoord. En nadat we met de guard hadden gesproken hield ik mn tas toch stevig tegen me aan.
Maandagochtend lekker ontbeten in het guesthouse, wat overigens meer op een hotel leek.. en weer de stad in! We zijn o.a. naar Stabroek Market geweest en ook naar de dierentuin, die veel leuker is dan die in Par’bo. Begin van de middag zijn we met de taxi weer teruggegaan naar Moleson Creek waar we dit keer met klein bootje zijn teruggegaan, en wat een hell was that. Je moet geen last van je rug hebben, en door de golven van de rivier had ik het idee dat dat houten speedbootje niet lang meer te leven had door elke klap van een golf.
Eind van de middag waren we terug in Nickerie, het was daar superdruk door alle hindoestanen. Gister was namelijk officiele feestdag: Holi Phagwa, een hindoestaans feest. Alle mensen zitten dan onder de gekleurde poeder, gezicht, kleding en haar hebben alle kleuren van de regenboog.
Om 22.00 was ik eindelijk thuis, uitgepakt, gedouched en zo snel mogelijk mn bed in gegaan.. want ik was toch wel weer moe. Maar vandaag zit ik weer fris en fruitig achter mn computer :)

Liefs!