Tripjes en Ralleighvallen!
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
19 Februari 2010 | Suriname, Paramaribo
Lieve mensen,
Het is alweer een even geleden dat ik hier een verhaaltje heb afgeleverd, maar ik heb intussen weer genoeg meegemaakt om jullie weer wat leesvoer te geven!
Op de Costerstraat vermaak ik me uitstekend, en heb het daar erg naar mn zin. Hanneke en ik hebben weer nieuwe roomies erbij, eind januari is Lindsey erbij gekomen, en sinds twee weken hebben we ook Kirsten. Vier meiden in het huis, gezelligheid is er zeker! Eind deze maand komt er nog een jongen bij, Dave. Hij kan zich alvast voorbereiden op zijn vier huisgenoten want het is vaak een drukke boel bij ons, er komen ook geregeld mensen over de vloer. Tja, en dan is het soms wel lastig om op tijd in bed te liggen doordeweeks, want de wekker gaat elke dag om 05.15.. maar ik doe mn best hoor, het blijkt nu dat ik hartstikke goed voor mezelf zorgen ;)
Koken, tja.. jullie weten vast wel dat ik geen keukenprinses ben, maar gelukkig kan je lekker eten halen in de stad. En dat was binnen die twee maanden ook wel de merken aan mn broeken hoor. En de weegschaal die ik in huis heb gehaald heeft het bevestigd, ik heb er 5 kilo aangegeten, oops! Maar als ik terug kom naar Nederland is daar niets meer van te zien hoor (hoop ik) ;)
Met dansen gaat het ook goed, basis en semi 1 lessen zijn gepasseerd.. volgende week donderdag heb ik examen voor semi2, en dan wordt ik een gevorderde salsadanser als alles goed gaat.
31 januari is Colin gearriveerd op Zanderij om hier twee weken vakantie te houden. (ja mensen, het is nog steeds uit.. maar we zijn geen exen die elkaar geen licht in de ogen gunnen) Ik heb de twee weken maandag tot woensdag gewerkt, en voor de rest had ik vrij gevraagd om uitstapjes te maken.
Het eerste weekend van februari zijn we zaterdag naar Jodensavanne (joodse nederbezetting en begraafplaats) geweest, we hebben de stuwdam en het stuwmeer gezien en tegen het eind van de middag zijn we doorgereden naar Colakreek om daar te overnachten. Hier in Suri heb je geen meertjes ofzo, maar kreken. En waarom is deze kreek vernoemd naar cola? Dat komt omdat het water donkerrood/bruin is, wat een beetje op de kleur van cola moet lijken dus. Zo zijn er verschillende kreken in het binnenland met die kleur water. We sliepen met de groep in een hut waar we onze hangmatten in moesten hangen. De volgende ochtend hebben we lekker uitgeslapen, en gezwommen in de kreek. Af en toe kwam er een zonnetje, dan weer een beetje regen. Aan het einde van de middag zijn we weer terug naar de stad gegaan.
Woensdagavond hebben Colin en ik de bus gepakt naar Lelydorp waar we gingen overnachten in LelyHills. De volgende dag hadden we een afspraak bij de vlintertuin waar we een rondleiding kregen. Het is een vlinderkwekerij waar ze tevens slangen en schildpadden kweken, er wordt ook veel geexporteerd naar het buitenland voor in de dierentuinen etc. Het was heel mooi om dat hele proces te zien van de vlinders; eitjes, rupsen, cocons en tenslotte de vlinders. Sommige vlinders zijn groot, die soorten heb je niet in Nederland! Het is dus wel vet om tussen die big butterflies in de kassen te lopen.
Donderdagavond uitgeweest in Havana, 02.00 gingen we naar huis want om 03.00 vrijdagochtend werden we opgehaald door Sharif om met onze trip naar de Ralleighvallen te beginnen! Lindsey en Kirsten gingen ook mee, nog drie andere stagiaires en een groep Surinamers uit Domburg. Het is een lange reis!! Maar allemaal de moeite waard, want als je hier in suri bent, moet je echt naar de Ralleighvallen toegaan. Omstreek 09.00 kwamen we aan bij het marrondorp Witagron na een hobbelige busreis van een uur of 5. Slapen in de bus ging niet, dus ik was niet echt de vrolijkste. Bij dit dorp stapten we over van de bus, naar een nog kleinere boot, de bekende surinaamse korjaal. De bootreis duurde drie uur, dus mn billen voelden verschrikkelijk aan toen we uiteindelijk aankwamen op Fungu Eiland, bij de Ralleighvallen. Vervolgens mn hangmat opgehangen, en slapen! Eind van de middag gingen we via het bos naar de Moedervallen lopen, dat is een kleine waterval tussen de sula’s, stroomversnellingen. Die avond hebben we de doodskopaapjes gevoerd die op het eiland zijn, en ik ben op tijd gaan slapen om me fysiek voor te bereiden op de zware tocht de volgende ochtend!
Om 9 uur begon de klim naar de Voltzberg toe. Ralleighvallen staat ook wel bekend als de zwaarste trip in Suriname, en dat klopt ook wel. Eerst loop je een 7.5 kilometer tot aan de voet van de berg, en daarna begint het klauterwerk! Je moet jezelf tussen de bomen en rotsen door aan lianen en takken omhoog zien te brengen en daarna nog de top bereiken, zonder houvast. Dus je loopt op je tenen de berg op.. helemaal buitenadem (inclusief rood hoofd) maar het is mooi! Je staat op 250 meter hoogte en je kan kilometers ver kijken over de bossen van Suriname. Ik heb die dag veel apen gezien, en een andere vrouw is bijna op een slang gestapt. Maar de gids heeft de slang laten gaan i.pv. doodgemaakt wat ze meestal doen. Volgens de gids hadden we 18 kilometer gelopen en dat voelde ik ook aan mn voeten, dus toen we terug waren ben ik het meteen het water in gesprongen om af te koelen. Die avond kwamen de ralleighboys optreden, slaan op trommels, congo’s (of hoe het heten mag) en het dansen op de muziek mag natuurlijk niet ontbreken. Ik lag weer op tijd in mn hangmat want mn enkels deden toch wel zeer.
De volgende ochtend om 9 uur vertrekken, vervolgens weer 3 uur in de boot, roti gegeten bij Witagron en we zijn ook nog het dorp ingelopen. Het is ook een typisch dorp dat je alleen op National Geographic ziet, maar ik vind het zo mooi om te zien hoe die mensen leven daar, met de oude tradities. Freek had sjans met de creoolse vrouwen van het dorp, ze begonnen te gillen en te lachen.. die jongen had het goed voor elkaar ;) Met de bus zijn we doorgereden naar Zanderij, vliegveld, waar we Colin gingen afzetten want zijn vlucht vertrok om 20.00 die avond. Hij had zijn koffer die donderdag voor vertrek dus al inpakt en in de bus gelaten van het weekend. Vervolgens doorgereden naar de stad.. alle stinkspullen van het weekend wassen en opruimen, en lekker slapen!
Het was een topweekend, ontzettend lekker weer gehad die hele week! Ik heb ook een paar foto’s geplaatst op mn hyves.
Ik heb gister te horen gekregen dat mijn verblijfsvergunning eindelijk klaar is, dus die ik ga ik volgende week ophalen :)
Tot snel weer!
Het is alweer een even geleden dat ik hier een verhaaltje heb afgeleverd, maar ik heb intussen weer genoeg meegemaakt om jullie weer wat leesvoer te geven!
Op de Costerstraat vermaak ik me uitstekend, en heb het daar erg naar mn zin. Hanneke en ik hebben weer nieuwe roomies erbij, eind januari is Lindsey erbij gekomen, en sinds twee weken hebben we ook Kirsten. Vier meiden in het huis, gezelligheid is er zeker! Eind deze maand komt er nog een jongen bij, Dave. Hij kan zich alvast voorbereiden op zijn vier huisgenoten want het is vaak een drukke boel bij ons, er komen ook geregeld mensen over de vloer. Tja, en dan is het soms wel lastig om op tijd in bed te liggen doordeweeks, want de wekker gaat elke dag om 05.15.. maar ik doe mn best hoor, het blijkt nu dat ik hartstikke goed voor mezelf zorgen ;)
Koken, tja.. jullie weten vast wel dat ik geen keukenprinses ben, maar gelukkig kan je lekker eten halen in de stad. En dat was binnen die twee maanden ook wel de merken aan mn broeken hoor. En de weegschaal die ik in huis heb gehaald heeft het bevestigd, ik heb er 5 kilo aangegeten, oops! Maar als ik terug kom naar Nederland is daar niets meer van te zien hoor (hoop ik) ;)
Met dansen gaat het ook goed, basis en semi 1 lessen zijn gepasseerd.. volgende week donderdag heb ik examen voor semi2, en dan wordt ik een gevorderde salsadanser als alles goed gaat.
31 januari is Colin gearriveerd op Zanderij om hier twee weken vakantie te houden. (ja mensen, het is nog steeds uit.. maar we zijn geen exen die elkaar geen licht in de ogen gunnen) Ik heb de twee weken maandag tot woensdag gewerkt, en voor de rest had ik vrij gevraagd om uitstapjes te maken.
Het eerste weekend van februari zijn we zaterdag naar Jodensavanne (joodse nederbezetting en begraafplaats) geweest, we hebben de stuwdam en het stuwmeer gezien en tegen het eind van de middag zijn we doorgereden naar Colakreek om daar te overnachten. Hier in Suri heb je geen meertjes ofzo, maar kreken. En waarom is deze kreek vernoemd naar cola? Dat komt omdat het water donkerrood/bruin is, wat een beetje op de kleur van cola moet lijken dus. Zo zijn er verschillende kreken in het binnenland met die kleur water. We sliepen met de groep in een hut waar we onze hangmatten in moesten hangen. De volgende ochtend hebben we lekker uitgeslapen, en gezwommen in de kreek. Af en toe kwam er een zonnetje, dan weer een beetje regen. Aan het einde van de middag zijn we weer terug naar de stad gegaan.
Woensdagavond hebben Colin en ik de bus gepakt naar Lelydorp waar we gingen overnachten in LelyHills. De volgende dag hadden we een afspraak bij de vlintertuin waar we een rondleiding kregen. Het is een vlinderkwekerij waar ze tevens slangen en schildpadden kweken, er wordt ook veel geexporteerd naar het buitenland voor in de dierentuinen etc. Het was heel mooi om dat hele proces te zien van de vlinders; eitjes, rupsen, cocons en tenslotte de vlinders. Sommige vlinders zijn groot, die soorten heb je niet in Nederland! Het is dus wel vet om tussen die big butterflies in de kassen te lopen.
Donderdagavond uitgeweest in Havana, 02.00 gingen we naar huis want om 03.00 vrijdagochtend werden we opgehaald door Sharif om met onze trip naar de Ralleighvallen te beginnen! Lindsey en Kirsten gingen ook mee, nog drie andere stagiaires en een groep Surinamers uit Domburg. Het is een lange reis!! Maar allemaal de moeite waard, want als je hier in suri bent, moet je echt naar de Ralleighvallen toegaan. Omstreek 09.00 kwamen we aan bij het marrondorp Witagron na een hobbelige busreis van een uur of 5. Slapen in de bus ging niet, dus ik was niet echt de vrolijkste. Bij dit dorp stapten we over van de bus, naar een nog kleinere boot, de bekende surinaamse korjaal. De bootreis duurde drie uur, dus mn billen voelden verschrikkelijk aan toen we uiteindelijk aankwamen op Fungu Eiland, bij de Ralleighvallen. Vervolgens mn hangmat opgehangen, en slapen! Eind van de middag gingen we via het bos naar de Moedervallen lopen, dat is een kleine waterval tussen de sula’s, stroomversnellingen. Die avond hebben we de doodskopaapjes gevoerd die op het eiland zijn, en ik ben op tijd gaan slapen om me fysiek voor te bereiden op de zware tocht de volgende ochtend!
Om 9 uur begon de klim naar de Voltzberg toe. Ralleighvallen staat ook wel bekend als de zwaarste trip in Suriname, en dat klopt ook wel. Eerst loop je een 7.5 kilometer tot aan de voet van de berg, en daarna begint het klauterwerk! Je moet jezelf tussen de bomen en rotsen door aan lianen en takken omhoog zien te brengen en daarna nog de top bereiken, zonder houvast. Dus je loopt op je tenen de berg op.. helemaal buitenadem (inclusief rood hoofd) maar het is mooi! Je staat op 250 meter hoogte en je kan kilometers ver kijken over de bossen van Suriname. Ik heb die dag veel apen gezien, en een andere vrouw is bijna op een slang gestapt. Maar de gids heeft de slang laten gaan i.pv. doodgemaakt wat ze meestal doen. Volgens de gids hadden we 18 kilometer gelopen en dat voelde ik ook aan mn voeten, dus toen we terug waren ben ik het meteen het water in gesprongen om af te koelen. Die avond kwamen de ralleighboys optreden, slaan op trommels, congo’s (of hoe het heten mag) en het dansen op de muziek mag natuurlijk niet ontbreken. Ik lag weer op tijd in mn hangmat want mn enkels deden toch wel zeer.
De volgende ochtend om 9 uur vertrekken, vervolgens weer 3 uur in de boot, roti gegeten bij Witagron en we zijn ook nog het dorp ingelopen. Het is ook een typisch dorp dat je alleen op National Geographic ziet, maar ik vind het zo mooi om te zien hoe die mensen leven daar, met de oude tradities. Freek had sjans met de creoolse vrouwen van het dorp, ze begonnen te gillen en te lachen.. die jongen had het goed voor elkaar ;) Met de bus zijn we doorgereden naar Zanderij, vliegveld, waar we Colin gingen afzetten want zijn vlucht vertrok om 20.00 die avond. Hij had zijn koffer die donderdag voor vertrek dus al inpakt en in de bus gelaten van het weekend. Vervolgens doorgereden naar de stad.. alle stinkspullen van het weekend wassen en opruimen, en lekker slapen!
Het was een topweekend, ontzettend lekker weer gehad die hele week! Ik heb ook een paar foto’s geplaatst op mn hyves.
Ik heb gister te horen gekregen dat mijn verblijfsvergunning eindelijk klaar is, dus die ik ga ik volgende week ophalen :)
Tot snel weer!
-
19 Februari 2010 - 17:55
Justine:
Zo zeg je beleeft, ziet en doet genoeg in Suri. En zo hoort het. Gewoon genieten, dingen ondernemen en veel zien. Dit is echt een once in a life time gebeuren ..
En je nieuwe huisgenoot Dave die komt ...die is gelukkig straks met zijn Harem...eheheheheh.
Lieve groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
